به جای برق صنایع برق خانهها را قطع کنید

به گزارش نبض بازار،در حالیکه فصل گرم سال نزدیک میشود و دوباره زمزمه خاموشیها به گوش میرسد، بسیاری از فعالان صنعتی نسبت به پیامدهای آن بر صنایع حیاتی کشور هشدار میدهند. فرزین سوادکوهی، یکی از تحلیلگران حوزه انرژی و صنعت، در گفتوگو با «نبض بازار» به بررسی تأثیر خاموشیها بر واحدهای پتروشیمی پرداخته است.او معتقد است که پتروشیمیها بهعنوان یکی از اصلیترین منابع تأمین ارز کشور، بهشدت به برق وابستهاند و هرگونه اختلال در تامین انرژی آنها، زنجیرهای از مشکلات اقتصادی را بهدنبال خواهد داشت.
پتروشیمی، قلب تپنده ارزآوری کشور
سوادکوهی میگوید: «بیش از ۷۰ درصد از ارز وارداتی کشور از طریق پتروشیمیها تأمین میشود. وقتی برق این واحدها قطع میشود، نهتنها تولید متوقف میشود، بلکه فرآیند تأمین خوراک و ماشینآلات نیز مختل میشود. در هیچجای دنیا، صنعت را قربانی کمبود برق نمیکنند؛ حتی اگر شده، برق بخش خانگی را قطع میکنند تا چرخ صنعت بچرخد.»
وی تأکید میکند که در ایران، بهدلیل ضعفهای مدیریتی و وابستگی فرهنگی به مصرف برق، اولویتها جابهجا شدهاند و نتیجه این شده که در عمل، با خاموشیها به مرگ تدریجی صنعت تن دادهایم.
سایه سنگین نبود استراتژی انرژی بر سر اقتصاد
سوادکوهی در ادامه افزود: «ما سالهاست که استراتژی مشخصی در حوزه انرژی نداریم. توسعه نیروگاهی متناسب با رشد مصرف انجام نشده و حتی نیروگاههای قدیمی با تجهیزات فرسوده و تکنولوژیهای از رده خارج اداره میشوند. هیچ توجهی هم به انرژیهای تجدیدپذیر نشده و حالا تازه به فکر انرژی خورشیدی افتادهایم؛ در حالیکه کشورهای اطرافمان مانند ترکیه و حتی افغانستان، وضعیت بهتری دارند.»
راهکار صنایع: تولید کمتر، خسارت بیشتر
وی در پاسخ به این سوال که شرکتهای پتروشیمی برای مقابله با خاموشیها چه کاری میتوانند انجام دهند، گفت: «تنها راهکار فعلی، کاهش ظرفیت تولید است. این یعنی پایین آمدن بهرهوری، کاهش صادرات، افت ارزآوری و در نهایت فشار بیشتر بر اقتصاد ملی. در عین حال، شرکتها در برابر سهامداران خود نیز تحت فشار قرار میگیرند.»
درخواست برای اولویتدهی به صنعت
سوادکوهی در پایان تأکید کرد: «باید اولویت کشور، حفظ تولید باشد. اگر قرار است برق جیرهبندی شود، باید ابتدا برق بخشهای غیرمولد قطع شود. ما باید این فرهنگ را در جامعه جا بیندازیم که اگر خاموشی خانگی اتفاق میافتد، برای حفظ اشتغال، صادرات و ثبات اقتصادی کشور است. بدون این تغییر نگاه، صنعت همچنان قربانی خواهد ماند.»
اگر نیاز به نسخه کوتاهتر یا تیترهای پیشنهادی برای انتشار دارید، خوشحال میشم برات آماده کنم.
خاموشی در صنایع پتروشیمی؛ خطر فراتر از کاهش تولید
در ادامه سوادکوهی، با بیان اینکه خاموشیها نهتنها ضربه فنی به تولید هستند، بلکه سرمایه اجتماعی شرکتهای بورسی را نیز تهدید میکنند، تأکید کرد: «شرکتهای پتروشیمی، برخلاف بسیاری از صنایع، نمیتوانند بهراحتی واحدهای تولیدیشان را خاموش و روشن کنند. این فرآیند، هم پیچیدهست، هم پرهزینه و هم زمانبر. وقتی مجبور به ترنآف میشوند، هم خط تولید آسیب میبیند و هم سرمایه انسانی فرسوده میشود. این یعنی افت مستقیم در سودآوری و کاهش ارزش سهام شرکت.»
به گفته وی، بسیاری از این شرکتها ناچارند با سیاستهای ابلاغی از سوی دولت و وزارت نیرو همراهی کنند، اما انتظار دارند که دستکم برنامهای مشخص و جدول زمانی روشن در اختیارشان قرار گیرد تا بتوانند تولید را مدیریت کنند. نبود برنامهریزی شفاف، شرکتها را در برابر سهامدارانشان تحت فشار قرار میدهد و این برای صنعتی که بخش عمده ارز کشور را تأمین میکند، پذیرفتنی نیست.
پیشنهاد: اولویت با تولید، حتی به قیمت قطعی خانگی
سوادکوهی در پاسخ به راهکار مقابله با این وضعیت گفت: «ممکن است من تخصص اجرایی در حوزه انرژی نداشته باشم، اما بهعنوان کسی که صنعت را میشناسد، قاطعانه میگویم که نباید اجازه بدیم تولید کشور بهخاطر خاموشی متوقف شود. حتی اگر به قیمت کاهش مصرف برق در بخش خانگی باشد.»
وی افزود: «اینکه مردم بدانند قطعی برق خانه هایشان برای حفظ تولید و اشتغال اتفاق میافتد، فقط با فرهنگسازی و شفافیت ممکن است. ما باید این اعتماد را بسازیم. خود من هم اگر بدانم قطعی برق خانه ام به خاطر پایداری صنعت و اقتصاد کشوراست، راحتتر میتوانم تحملش کنم. اما مشکل اینجاست که این باور عمومی ایجاد نشده است.»
وی در پایان گفت: «برای حل این بحران، باید هم تصمیم شجاعانه بگیریم، هم مردم را در جریان بگذاریم و آموزش بدیم. با سیاستگذاری پشت درهای بسته، نه صنعت نجات پیدا میکنه و نه رضایت عمومی حاصل میشود.»
سوادکوهی در پایان این گفتوگو، خواستار تدوین سیاستهای انرژی مبتنی بر واقعبینی، آیندهنگری و صداقت با مردم شد.