سال گذشته صنعت فولاد 100 روز تعطیلی اجباری داشت
نبض بازار در گفتگو با آرمان خالقی، رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت به بررسی مشکلات این صنعت پرداخته است که آن را در ادامه می‌خوانید:
به نظر شما علت افت تولید فولاد در ایران و جهان در سال گذشته چه بود؟
«فارغ از بحث افت میزان تولید جهانی، باید به داخل توجه کنیم. فولاد بالاخره باید در یک هدفی مصرف شود. مثل مسکن و خودرو و ... عمده استفاده فولاد در ایران هم در مسکن است. وقتی کاهش تولید مسکن در چند سال اخیر را تجربه کردیم، مسلماً میزان تقاضای فولاد نیز کاهش پیدا کرد. مردم هم سال گذشته قدرت خریدشان به شدت کاهش یافت و مسلماً دیگر توان خرید لوازم خانگی و خودرو و مسکن مثل گذشته نیست. این اتفاق بر روی میزان تولید اثر می‌گذارد.»
تعطیلی‌های فولادی‌ها در سال گذشته چه میزان بود؟
«فولادسازی یک صنعت انرژی بر است و سال گذشته فولادی‌ها بیشتر از دیگر صنایع به علت ناترازی تعطیل شدند. هر روز به صنایع انرژی بر فشار می‌آوردند و در سرما و گرما گاز و برقشان را قطع کردند. تعداد روز‌های تعطیل فولاد ایران تقریباً بین 50 تا 100 روز بوده است. برخی از ایام یک روز در هفته و برخی از ایام 2 روز در هفته صنایع فولادی را تعطیل کردند. شما همین میزان تعطیلی را که محاسبه کنید، یعنی بیش از یک ماه از سال را درگیر افت تولید هستیم. سال گذشته تمامی مشکلات را در یک مجموعه برای صنایع فولاد داشتیم و در مجموع سال 1403 برای فولاد اصلاً سال خوبی نبود.»
سال 1404 برای صنعت فولاد چگونه آغاز شد؟
«با توجه به سردرگمی که بازار دارد و مذاکرات هم آغاز شده است، بازار هنوز یک سردرگمی جدی دارد. بورس تجربه مثبتی را پشت سر می‌گذارد اما از سمت دیگر باید ببینیم که بلاتکلیفی به چه شکل حل می‌شود. ناترازی انرژی هم کماکان سر جای خود قرار دارد و ناترازی‌ها جبران نشده‌اند. امسال سهمیه‌بندی برق را داریم و اگر مشکلات آب به آن اضافه نشود، مشکلات سال قبل به طور کامل به این طرف سال منتقل شده است. امسال اگر قرار باشد رونقی در سال اتفاق بیفتد، می‌تواند تا حدی وضعیت بهتر شود اما در غیر این صورت نهایتاً بتوانیم وضعیت قبل را حفظ کنیم. امیدواریم که مذاکرات به نتیجه برسد تا حداقل بازار فولاد رونق بگیرد.»
منظور شما از رونق بازار چیست؟
«رونق بازار فولاد در شرایطی رخ می‌دهد که فضای تجارت بین‌المللی برای ما باز شود. در آن صورت می‌توانیم تازه وارد بازار شویم و با قیمت‌هایمان رقابت کنیم. در آن صورت باید سیاست‌های دولت در قبال انرژی را هم ارزیابی کنیم. تورم هم در بازار ایران رشد پیدا کرده و صنایع فولادی هم درگیر این شرایط شده‌اند. اگر قیمت تمام شده ما مناسب درنظر گرفته شود، آنگاه می‌توان وارد رقابت‌های جهانی شد.»
آیا ایران می‌تواند با ظرفیت فعلی و قیمت تمام شده‌ی داخلی به رقابت با فولادسازان بزرگ جهان برود؟
«وقتی قیمت تولیدکننده رقابتی نباشد، در صورت رفع تحریم هم کاری نمی‌تواند انجام دهد. باید فضایی باز شود که تولیدکننده ما بتواند در فضای بیرون رقابت کند. اگر قیمت رقابتی نباشد باز شدن فضای خارجی هم اثری نحواهد داشت. کشور‌ها بر اساس مزیت‌های نسبی و رقابتی‌شان سعی می‌کنند فعالیت کنند. با توجه به افت و خیزی که در سیاست‌هایمان داریم، صنعت فولاد نمی‌تواند خط مشخصی از ظرفیت تولید را نگه دارد، به همین دلیل مشتری‌های خود را نیز از دست می‌دهند. پس گرفتن بازار خیلی سخت‌تر از ورود به بازار است. صنایع فولادی نیاز به بازسازی و نوسازی و اصلاح ساختار خود دارند. »
