بازار 250 میلیارد دلاری مراقبت از سالمندان

به گزارش نبض بازار،  به گفته کارشناسان از یک سو، افزایش امید به زندگی و کاهش نرخ زاد و ولد، این بخش را به یکی از پررشدترین حوزه‌های اقتصاد سلامت تبدیل کرده است. از سوی دیگر، غلبه بخش دولتی و غیرانتفاعی که بیش از ۶۰ درصد خدمات را ارائه می‌دهند، بازده سرمایه‌گذاری خصوصی را به دلیل قیمت‌گذاری غیررقابتی و محدودیت‌های سودآوری، کاهش داده است.

از منظر اقتصاد خرد، هزینه‌های ورود به این بازار برای شرکت‌های بزرگ فناوری به دلیل پراکندگی تقاضا و نیاز به شخصی‌سازی خدمات، بسیار بالا است. در حالی که صنایعی مانند فینتک یا سلامت دیجیتال از صرفه‌های مقیاس (Economies of Scale) بهره می‌برند، بازار مراقبت از سالمندان به دلیل تفاوت‌های فرهنگی، الزامات قانونی متنوع و نیاز به ادغام فناوری با زیرساخت‌های سنتی، مستعد هزینه‌های معاملاتی بالا (Transaction Costs) است. این عوامل، نرخ بازده داخلی (IRR) پروژه‌ها را برای سرمایه‌گذاران خصوصی کاهش می‌دهد و جذابیت رقابتی آن را نسبت به حوزه‌های دیگر کم می‌کند.

با این حال، اقتصاد نوآوری نشان می‌دهد که استارتاپ‌ها با مدل‌های چابک می‌توانند شکاف بازار (Market Gap) را پر کنند. این شرکت‌ها با تمرکز بر ارزش پیشنهادی متمایز مانند پلتفرم‌های نظارت هوشمند یا ربات‌های مراقبت و کاهش هزینه‌های توسعه از طریق فناوری‌های متن‌باز، به سهمی از این بازار دست یافته‌اند. در واقع موفقیت آنها ناشی از تاب‌آوری مالی در برابر ریسک‌ها و توانایی هدف‌گذاری بر بازار‌های نیچ (Niche Markets) است که برای بازیگران بزرگ مقرون‌به‌صرفه نیست.

از دید کلان، شکست دولت در ایجاد چارچوب‌های تنظیمی هماهنگ، مانع شکل‌گیری اکوسیستم یکپارچه شده است. برای مثال، نبود استاندارد‌های جهانی برای فناوری‌های مراقبت سالمندان، هزینه‌های انطباق (Compliance Costs) را افزایش می‌دهد. از طرفی، اثرات شبکه‌ای (Network Effects) در این صنعت ضعیف است، چرا که سالمندان عموماً فناوری‌های جدید را به کندی می‌پذیرند؛ لذا این امر، زمان بازگشت سرمایه را طولانی‌تر کرده و جریان نقدینگی شرکت‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

در این میان نکته امیدوارکننده، ظهور مکانیسم‌های تأمین مالی ترکیبی (Blended Finance) است که در آن سرمایه عمومی و خصوصی برای کاهش ریسک‌ها ادغام می‌شوند. همچنین، افزایش مشارکت شرکت‌های بیمه در توسعه فناوری‌های پیشگیرانه (مانند سیستم‌های تشخیص زوال عقل)، می‌تواند هزینه‌های بلندمدت درمانی را به سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت تبدیل کند. این تحولات نشان می‌دهد که با بازطراحی مدل‌های کسب‌وکار و تقویت همکاری‌های بین‌المللی، می‌توان بازار مراقبت از سالمندان را از حالت «موجودی خوابیده» به «موتور رشد اقتصادی» تبدیل کرد. در غیر این صورت، هزینه‌های اجتماعی و اقتصادی ناشی از غفلت از این بازار، به مراتب از ۲۵۰ میلیارد دلار فعلی فراتر خواهد رفت.

این گزارش برگرفته از مجموعه بولتن مدیران است که روزانه توسط موسسه بازتاب منتشر می‌شود. برای اشتراک در این بولتن با آیدی @Baztab_news3 در تماس باشید.