پرسپولیس غر‌یبه ای که کسی مدیرعاملش نمی‌شود/سکوت آزاردهنده در مردمی‌ترین تیم ایران
به گزارش نبض بازار اولین چیزی که در جدول لیگ برتر به چشم می آید، صدرنشینی پرسپولیس است؛ آن هم با اختلاف 10 امتیازی نسبت به رقبا. در نتیجه وقتی تیم اول لیگ برتر تا اینجای فصل سرخپوشان هستند، اینطور هم تصور می شود که شرایط برای آنها طبق روال نرمال پیش می رود و در اردوگاه سرخ همه چیز سر جای خود قرار دارد اما همه اینها ظاهر است.
شرایط صدرنشین لیگ از هر منظر که به آن نگاه می شود، نه تنها در قامت صدرنشین نیست؛ بلکه بدتر از قعرنشین جدول به شمار می رود. البته این تعبیر به معنای شرایط فنی تیم نیست. مباحث فنی مسئله جدایی است که تعطیلی لیگ و این شرایطی که بیماری کرونا در جهان ایجاد کرده باعث می شود فعلا موضوعات فنی در اولویت نباشد.
چیزی که این روزها پرسپولیس را در صف اول سوژه های فوتبالی قرار داده، وضعیت مبهم و ناخوش مدیریتی و مالی است. وضعیت نابه سامان بازیکنانی که هر روز صدای یکی از آنها در می آید و البته دسته ای که فعلا خاموش هستند و معلوم نیست کاسه صبر آنها چه زمانی لبریز شود؛ هر چند هر روز زمزمه هایی مبنی بر نارضایتی و تهدید به عدم حضور در تمرین در صورت بازگشایی تمرینات به گوش می رسد.
پرسپولیس در یک سال گذشته درحالی که با حضور انصاری فرد به عنوان مدیرعامل به نظر می رسید رنگ آرامش را می بیند، به تلاطمی دچار شده که شاید وزارت ورزش هم تصورش را نمی کرد به این تنگنا برسد.
در ظاهر با انتخاب مهدی رسول پناه به عنوان سرپرست باشگاه همه چیز مرتب است و هیات مدیره سه نفره پرسپولیس درحال انجام دادن امور است. شک نیست مدیریت سه نفره در حال بررسی شرایط مالی و رتق و فتق امور هستند اما معضلات این باشگاه، ریشه دارتر از این است که سه نفر و به صورت سرپرستی بشود آن را سامان داد.
* داستان دادکان و وزارتی که با او همفکر نیست
این روزها در مورد مدیریت پرسپولیس خبرهایی نقل محافل است که درستی آنها قابل تایید نیست. خبرهایی مطرح است که تعداد قابل توجهی از پیشکسوتان به دنبال محمد دادکان برای مدیرعاملی هستند و حتی صحبت از برگزاری برخی جلسات در این باره است اما اینکه چقدر این مسیر می تواند به وی کمک کند تا مدیریت پرسپولیس را برعهده بگیرد، سوالی است که وزارت ورزش و جوانان باید به آن پاسخ دهد.
محمد دادکان به عنوان یک چهره منتقد دولت روحانی و وزارت ورزش و جوانان، در این مدت، کم نقد و بررسی عملکرد مسعود سلطانی فر را نکرده و تصور اینکه وزیر بخواهد سکان مدیریت تیم صدرنشین لیگ را به او بسپارد، دور از انتظار است. سلیقه فکری دادکان با وزارت جور نیست اما آیا زور پیشکسوتان می چربد؟ آنها یک روز محمدحسن انصاری فرد را به وزیر پیشنهاد دادند و در نهایت هم این انتخاب سرانجام خوشی نداشت.
از سوی دیگر نام هایی چون رضا درویش و محمدحسین نژاد فلاح هم مطرح شده اما اطلاعات کسب شده از سوی خبرنگار ورزشی فارس گویای این است که با توجه به بحث خصوصی شدن سرخابی ها، وزارت ورزش خیلی هم به دنبال تغییر شرایط مدیریتی در اردوگاه سرخ نیست و ترجیح می دهد با توجه به پیدا نشدن گزینه مناسب، وضعیت مدیریتی به همین صورت سرپرستی بماند و نهایت دو نفر به عنوان عضو به هیات مدیره اضافه شود.
عدم پذیرش مدیرعاملی از سوی اعضای هیات مدیره خود پیامی است به شرایط نه چندان ایده آل یکی از مردمی ترین باشگاه های کشور. باشگاهی که میلیون ها هوادار و دنبال کننده دارد، از سوی مدیران خودش برای مدیریت پس زده می شود.
* مهرداد هاشمی و رفتارهای متناقض
شنیده می شود مسعود سلطانی فر از بین نفرات هیات مدیره، مدیرعاملی را به رسول پناه و مهرداد هاشمی پیشنهاد داده اما این دو تا امروز تمایلی برای قبول این سمت از خود نشان نداده اند. بیش از همه نظر وزارت روی مهرداد هاشمی است. مرد سایه ای که این روزها با توجه به گفتمان های اخیر خودش، بخش های مهم مدیریتی سرخپوشان را برعهده دارد اما در عین حال در رفتاری متناقض نمی خواهد نفر اول باشد.
همه این شرایط درحالی است که از نظر مالی اوضاع مشخصی ندارد. بدهی های سنگین که با شکایت در فیفا از سوی شکات در حال پیگیری است، نفس این باشگاه را گرفته اما در این وضع، مدیران به زیر قرارداد با کارگزار مالی خود زده اند.
* دعوا با کارگزاری که خود را طلبکار می داند
هفته گذشته باشگاه به طور رسمی به شرکت آتیه داده پرداز اعلام کرد خواهان فسخ قرارداد است. البته این شرکت که در عقد قرارداد با پرسپولیس طبق شواهد و شنیده هایی که به گوش می رسد، کم از کار نگذاشته و طوری آن را بسته که نهایت استفاده را از برند پرسپولیس ببرد، اکنون مدعی است باشگاه حتی با فسخ قرارداد هم نمی تواند کاری پیش ببرد و تا همین جا هم 25 میلیارد تومان هزینه کرده اند. آنها در اقدامی مشابه در نامه ای به وزارت ورزش اعلام کرده اند خواهان ادامه همکاری هستند و این پرسپولیس است که زیر میز زده.
نکته جالب اینجاست که از این 25 میلیارد تومان، 15 میلیارد آن به صورت قرض الحسنه قرض داده شده و باشگاه باید آن را به کارگزار مالی برگرداند. درحالی که مباحث حقوقی این قرارداد و فسخ آن مشخص نیست مدیران پرسپولیس در حال مذاکره با شرکت های دیگر هستند و اصلا مشخص نیست می توانند با اسپانسر جدید قرارداد امضا کنند یا خیر.
در این اوضاع، مدیران پرسپولیس که با پرونده های سنگین مالی در فیفا روبرو هستند که یکی از مهمترین آنها شکایت برانکو است و هفته گذشته وکیل سرمربی سابق سرخپوشان آخرین اولتیماتوم را به آنها داده، بازیکنان تیم هم منتظر هستند تا مطالباتشان را بگیرند. هیات مدیره سه نفره اما همچنان با بیان اینکه اهل وعده و عید نیستند، قولی به بازیکنان نمی دهند و با گفتن «ان شالله درست می شود» و «هر موقع پول به حساب بیاید، عملی می کنیم» در حال مدیریت اعضای تیم هستند.
* مدیرانی که وعده نمی دهند اما دلگرم هم نمی‌کنند
این درست است که مدیران پرسپولیس به ادعای خود وعده نمی دهند اما نامشخص بودن وضعیت برای بازیکنان کمتر از قول و قرار نیست. نکته مهمی که نباید از آن غافل شد، این است که وعده دادن تحت هیچ شرایطی خوب نیست اما اینکه در خودت هم توان تهیه مطالباتی که باشگاه به آن تعهد داده هم نبینی و نتوانی بازیکنان تیم را دلگرم کنی، هنر نیست. این یک خطای مدیریتی است که معلوم نیست چرا مدیران پرسپولیس نسبت به آن غافل هستند.
* بازیکنانی که قراردادشان تمام می شود و باشگاهی که منفعل است
این روزها در مورد وضعیت پرسپولیس اخبار رنگارنگی بیرون می آید. بازیکنان دچار چندگانگی فکری هستند و این موضوع به نظر می آید چندان مورد توجه نیست و خیلی جدی گرفته نمی شود. برگزاری دو جسله با دو طیف از بازیکنان و نادیده گرفته شدن برخی دیگر، هر چند با انکار باشگاه مواجه شده و مدام مدعی این هستند که با سایر بازیکنان هم جلسه گذاشته می شود اما تا اینجا باعث ایجاد اختلاف در تیم شده و شماری از بازیکنان از اینکه نادیده گرفته شده اند دلخورند. نمونه این بازیکنان علی علیپور است. بازیکنی که در مدت حضورش در پرسپولیس برای عقد قرارداد دچار بی مهری شده و اکنون بابت عدم تماس، ناراحت است و در مصاحبه ای گلایه های خود را مطرح کرده است.
درست است پرسپولیس از نظر مالی دچار مصیبت هایی است که به راحتی قابل حل نیست اما مدیران این تیم ظاهرا غافل از این هستند که در کنار مدیریت کردن مسائل مالی، وظیفه ای به نام تدبیر در امور تیم چه برای فصل جاری چه برنامه ریزی برای لیگ آینده باید داشته باشند.
* شنا کردن مدیران پرسپولیس خلاف جریان آب
چطور ممکن است مدیر پرسپولیس مقابل دوربین های تلویزیونی که بیننده میلیونی به پای آن است و با طیف های مختلف هواداری روبرو است، به راحتی و با ضرس قاطع بگوید که فعلا باشگاه به فکر نقل و انتقالات لیگ آینده نیست و این موضوع را غیر حرفه ای اعلام کند. مهرداد هاشمی می تواند مذاکره در شرایط فعلی را غیر حرفه ای و غیر اخلاقی بداند اما بی فکری نسبت به لیگ آینده و اعلام علنی آن هم حرفه ای نیست. مگر می شود اتاق فکر پرسپولیس نسبت به جذب بازیکنان جدید یا حفظ بازیکنان کنونی این همه بی تفاوت باشد؟
بازیکنانی نظیر علی علیپور، محمد نادری، شجاع خلیل زاده ، بشار رسن، مهدی ترابی و ... این روزها در بورس اخبار هستند و از همین حالا زمزمه هایی مبنی بر اینکه قصد دارند از پرسپولیس جدا شوند به گوش می رسد. آیا سرمایه های کمی برای سرخپوشان هستند که باشگاه نسبت به حفظ آنها بی تفاوت رفتار می کند؟ مذاکره با بازیکنان تیم های دیگر یا حتی فکر کردن برای جذب آنها غیر حرفه ای است؟ مذاکره با بازیکنان خودی و حفظ آنها که هم خیال سرمربی تیم راحت شود هم هواداران هم غیر حرفه ای است؟
سکوت مدیران پرسپولیس و وعده برگزاری نشست خبری هم دردی دوا نمی کند. شاید نیمی از هیجانات بازیکنان برای جدایی یا مباحث مالی ناشی از وضعیت نامطلوب مالی باشد. این سکوت آزار دهنده و بدون شفافیت، آبی گل آلود برای ایجاد چنین فضاهای پر تنشی است که بایستی برایش تدبیری شود.
این باشگاه به خاطر مردمی بودنش همیشه باید پاسخگوی شرایط باشد. برگزاری جلسات پنهانی یا متفاوت جلوه دادن نسبت به ادوار گذشته، مشکلی از اخبارهای متناقضی که به گوش می رسد، حل نمی کند و در این بین، اینکه وزارت ورزش در امور پرسپولیس مشغول چه تدبیری است، از همه چیز مهمترست.
