پزشکیان یا جلیلی مساله این نیست
متن پیش رو یادداشت میثم علوی با عنوان"پزشکیان یا جلیلی مساله این نیست"در کانال تلگرامی پشت پرده منتشر شده و به بررسی رقابت دو جناح اصولگرا واصلاح طلب در انتخابات پرداخته است.
همان طور که تلویحا در یک نظرسنجی سال ۴۰۰ درکانال تلگرامی پشت پرده گفته بودیم آخرین سنگر و امید مردم دولت رییسی بود که او هم علیرغم تلاش شخصی فراوان با تورم ۴۰ درصد و رشد اقتصادی صفر درصد کار را به پایان برد.
اصولگراها که برای استمرار صندلی های مدیریتیشان محبور به دخالت در انتخابات و حمایت از جلیلی هستند و روحانی ،ظریف و آذری جهرمی هم که در ممات به سر میبرند برای بازگشت و احیا پشت پزشکیان صف کشیده اند
پزشکیان فرد مشتی و خوش قلب که چند جمله و برنامه از صحبتهایش نمیتوانی در بیاوری و با کلی گویی های همیشگی با چاشنی قرآن کریم و نهج البلاغه و اینکه تابع برنامه هفتم توسعه و رهبر ایران اسلامی است و جراح قلب است و خاطرات دوران ریاست دانشگاه و به هیچ جناحی وابسته نیست کل صحبتهایش خلاصه می شود که از نظر بنده فردا رییس جمهور می شود و همان هایی که منکر وجود ارتباط با آنها بود دولت و دفترش را اداره خواهند کرد
جلیلی فرد ناشناخته و متشرع و مسلط به نفس که یک کلام از رهبر ایران اسلامی منبع در سخنانش نمیدهد با اطرافیانی که کل ملت ایران را به مثابه مسجد و پایگاه بسیج فرض کرده اند و با مغلطه خطرناک کل دنیا دو سه کشور نیست قصد دارد بیش از نیمی از اقتصاد و ارتش دنیا که در انحصار و مدیریت همان دو سه کشور است را به فراموشی بسپارد و با روسیه تو خالی و چند کشور افریقایی و امریکای لاتین و بصورت تهاتر شکم ۸۵ میلیون ایرانی را سیر کند
پهلوی سوم و ایران اینترنشنال و فاحشه هایی که به جامعه متدین الفاظ ناموسی که خود لایق آن هستند نثار میکنند و سر تا پایشان بوی تعفن مادی گرایی و دشمنی با الله را دارد نیز در بعد روبرو قرار گرفته اند و آماده هستند که شیعه خانه امام زمان روحی فداه را آماده تحویل به اسراییل و نظام سلطه کنند و هزار و چهارصد سال معنویت را تسلیم آب و غذا و ولنگاری نمایند
و اما مردمی که ۶۰ درصدشان کلا نا امید و ۲۰ درصدشان معترض و امید به تغییر وضع موجود آرای خود را به پزشکیان دادند نیز همچنان منتظر تغییر ریل گذاری در سیاستگذاری کلان حکمرانی هستند تا شاید بتوان یک زندگی آبرومند برای خودشان و شاید رفاه و توسعه برای فرزندانشان به ارمغان بیاید
و نگارنده ای که نه در بین امت سینه چاک نظام جا دارد چون سخن از تغییر حکمرانی و سیاست خارجی و عدالت علی میزند و نه در بین امت هتاک به توحید و قرآن که گویی در یک برزخ قرار گرفته است که جز با دیدار ربیع الانام به شادی و رهایی از تردید نمیرسد
