چرا حمل و نقل زمینی جوابگوی صادرات به ترکیه نیست؟!

به گزارش نبض بازار؛شرکتهای حمل و نقل با وجود اینکه در هفته های اخیر اقدام به دریافت حواله کرده اند، اما بارگیری محصولات پلیمری ایرانی را به مقصد ترکیه انجام نمی دهند، یکی از دلایل عدم حمل محصولات از سوی این شرکتها نوسانات نرخ دلار و افزایش هزینه حمل عنوان می شود که تا رقم ۷۰ تا ۷۵ دلار در هر تن گران شده است، اما موضوع دیگری که در حمل و نقل پلیمرها به ترکیه در هفته های اخیر تاثیر گذار بوده است؛ حجم بالای صادرات محصولات به ترکیه در ماه جاری است، برآوردها نشان می دهد حدودا ۴۰ هزارتن پلیمر در این ماه توسط شرکتهای پتروشیمی به ترکیه فروخته شده است.

 

 

به نظر می رسد با افزایش حجم صادرات پتروشیمی ها به ترکیه، صادرکنندگان مجبور به استفاده از حمل دریایی به دلیل ترافیک حمل زمینی خواهند شد. بررسی ها نشان می دهد پتروشیمی های ایرانی در ماه جاری حدودا ۴۰ هزارتن پلیمر به مقصد ترکیه فروخته اند، گفته می شود یکی از شرکتهای پتروشیمی ایرانی به تنهایی حدود ۱۵ هزارتن پلیمر به مقصد ترکیه معامله کرده اند.

 

 

با این حال ساختار ضعیف حمل و نقل زمینی و عدم وجود تریلی برای حمل محصولات پلیمری به ترکیه نشان می دهد که اگر ایران بخواهد ۲۵ درصد بازار ترکیه را که واردکننده ۴.۵ تا ۵ میلیون تن پلیمر در سال است را تصاحب کند، راه دشواری در پیش دارد؛ چرا ساختار ضعیف حمل و نقل سبب می شود تا با افزایش حجم صادرات ایران به ترکیه؛ دو مشکل اساسی و مهم از همیشه پررنگ تر شود. اول اینکه زمان تحویل محصولات طولانی می شود، مثلا محموله ای که باید در مدت ۲۰ روز به مقصد برسد، حدودا ۴۰ تا ۵۰ روزه به مقصد می رسد. دوم اینکه هزینه های حمل به شدت افزایش می یابد که امکان رقابت با صادرکنندگان دیگر را از شرکتهای ایرانی سلب می کند.

 

 

این موضوعات نشان می دهد بازار صادرات پلیمری ایران به ترکیه می تواند با تقویت زیرساخت ها به وسیله سرمایه گذاری در حوزه شرکتهای حمل و نقل و راهسازی و امکانت زیربنایی رشد کرده و آماده بهره برداری شود.