اقتصاد مقاومتی یعنی اصرار نکردن روی دستاوردها

به گزارش نبض بازار ، اقتصاد مقاومتی در چندسال گذشته مفهومی است که همیشه شنیده شده اما آنطور که باید به مبانی آن پرداخته نشده. آنچه که در شرایط فعلی جامعه می تواند چراغ راه عده ای باشد پرداختن تمام و کمال به پتانسیلهای داخلی است که معنای اخص این مفهوم را شکل می دهد. کم شدن تصدی گری دولت و ایجاد زمینه های شکوفایی اقتصادی با تقویت بنگاههای خصوصی از مهمترین ارکان دستیابی به این مسئله است. بنگاههای تولیدی در چندسال گذشته به سبب برخی تصمیمات اشتباه روزگار خوبی را سپری نمی کنند و اگر بنا باشد آنها را از فیلتر شاخصهای حیاتی رد کنیم شاهد نتایج مطلوب نیستیم. اما چیزی که باید در نظر گرفت این است که مقادیر و نشانه های بازار امروز به تعداد قابل تأملی از خود برای صاحبان کسب و کار رونمایی کرده است و دریافتن آنها جهت تعیین نقشه ی راه کاری بود که باید انجام می گرفت. اما چرا در اکثر مواقع شاهد آن نیستیم؟ زیرا وابستگی بسیاری از شرکتها به بخش دولتی سبب شده تا از جریان خصوصی سازی تنها شاهد رواج اسم آن باشیم وگرنه آنچه که عملا اتفاق افتاد به معنای رسیدن به موضوع مهم خصوصی سازی که جزو ارکان اصلی مقاومت اقتصادی است نبود و نیست. چند شرکت را می توان مثال زد تا با درک همه ی نشانه های لازم در مسیری قرار بگیرند که امروز فولاد مبارکه قرار دارد؟ نگاهی به زیان انباشته ی شرکتهای مختلف که گاهاً شاهد افزایش چشمیگر آن بودیم تنها یک پیام را ارسال می کند و آن اینکه تحول ضرورت مهم بخش خصوصی است که با شرایط موجود رسیدن به آن سخت و شاید غیر ممکن باشد. کارخانه های فلزات در کشور بعضاً برای جلوگیری از رکود بیشتر دست به خام فروشی می زنند و علت این ماجرا تنها به خاطر وابستگی به بخش دولتی و رها نشدن از تصمیماتی است که با جریان واقعی آنها در تضاد آشکار است.

شرکتهایی مانند فولاد مبارکه که در چندسال گذشته همواره جزو بهترین شرکتهای داخلی بودند و در رقابت با کارخانجات بزرگ دنیا نیز چیزی کم نداشتند برای رسیدن به اینجا اگرچه مسیر پر پیچ و خمی را پشت سر گذاشتند اما در نهایت امروز جایی هستند که باید باشند. پاسخ به یک سؤال می تواند برای بسیاری از چراها راه روشنی را تبیین کند. آیا فولاد مبارکه در 10 سال گذشته وضعیت امروز را داشت؟ قطعاً خیر اما آنچه که فولاد را آبدیده کرد عدم اصرار روی نگهداری دستاوردهایش بود. هربار شاهد بودیم که که این مجتمع تولیدی با انجام کار جدیدی حوزه ی تولیدش را وسیع تر می کرد تا اینکه امسال شاهد اجرایی شدن طرح نورد گرم آن بودیم. نکته اینجاست که با وجود دخالتهای دولت نیز می توان به موفقیت امیدوار بود حتی اگر تحریم کمر به نابودی اقتصاد ببندد.در هیچ جای دنیا نمی توان سراغ از صنعتی گرفت که یک شبه ره صدساله را رفته باشد اما می توان از شرکتهای بزرگ زیادی گفت که با ایدئولوژی مناسب دست به کارهای بزرگ زدند.