آخرین یافته ها برای آنکه دیرتر پیر شویم

به گزارش نبض بازار، پیری در سطوح مختلف اعضای بدن، بافت و اندام، سلول و مولکول‌های بدن نمود پیدا می‌کند.

عوامل متعددی در بروز پیری نقش دارند که شامل زمینه ژنتیکی، میزان تولید رادیکال‌های آزاد، میزان فعالیت آنزیم تلومراز، محدودیت غذایی، تولید محصولات زائد، متیلاسیون دی ان ای، استرس، جهش‌های میتوکندریایی و بسیاری از عوامل دیگر است.
بیماری‌های مرتبط با سن مانند آرتریت روماتوئید، سرطان‌ها، ناهنجاری‌های عصبی و افتادگی پوست، هزینه‌ای است که ما برای زندگی طولانی‌مدت باید بپردازیم.  
انتظارات در مورد پیری بر ادراک شناختی از خود تاثیر می‌گذارد و بهبود این انتظارات می‌تواند به حمایت از پیری شناختیِ بهتر از طریق افزایش آگاهی و دیدگاه‌های واقع‌بینانه کمک کند.
با افزایش سن، انتظارات رایج از پیری شامل سفیدی مو، چین و چروک و افزایش فراموشی است.  
مثبت یا منفی نگاه کردن به این تغییرات می‌تواند بر نحوه درک افراد از توانایی‌های شناختی خود تاثیر بگذارد.
افرادی که دیدگاه مثبت‌تری نسبت به پیری دارند کمتر احتمال دارد مشکلاتی را در عملکرد‌های شناختی مانند مشکل در تمرکز یا پیگیری وظایف گزارش کنند.
انتظارات سالمندی انعطاف‌پذیر هستند و بر ادراک فرد از عملکرد شناختی خود تاثیر می‌گذارند.
ترویج انتظارات واقعی‌تر و مثبت‌تر از سالمندی می‌تواند با تقویت آگاهی بهتر و فرضیات دقیق در مورد روند پیری، پیری شناختی سالم‌تر را به دنبال داشته باشد.
باور‌های مربوط به پیری می‌تواند نتایج سلامتی را شکل دهد.
افرادی که انتظارات منفی دارند، اغلب زوال جسمی و شناختی سریع‌تری را تجربه می‌کنند، در حالی که باور‌های مثبت با رفتار‌هایی مانند ورزش منظم مرتبط هستند که از بهزیستی حمایت می‌کنند.
نگرانی در مورد کاهش ادراک شناختی می‌تواند خطر ابتلا به اختلال در آینده را افزایش دهد، حتی اگر سلامت شناختی فرد در حال حاضر طبیعی باشد.  
این امر به ویژه در زمینه شرایطی مانند بیماری آلزایمر که به تدریج طی دهه‌ها پیشرفت می‌کند و اغلب شامل علائم اولیه و ظریفی است و تا زمانی که کاهش قابل‌توجهی رخ نمی‌دهد، مورد توجه قرار نمی‌گیرد، مرتبط است.
افرادی که انتظارات مثبت پیری را حفظ می‌کنند، احتمالا عملکرد شناختی خود را بهتر ارزیابی می‌کنند و کاهش درک کمتری را در کوتاه‌مدت و بلندمدت گزارش خواهند کرد.  
در مقابل، کسانی که انتظارات منفی دارند بیشتر مستعد گزارش مشکلات شناختی و احساس زوال بیشتر هستند.
انتظارات در مورد سلامت جسمی، ذهنی و شناختی همگی تاثیر مشابهی بر نحوه ارزیابی عملکرد شناختی افراد دارند که نشان می‌دهد نگرش‌های کلی نسبت به سالمندی نقش مهمی در شکل‌گیری ادراک خود از سلامت شناختی ایفا می‌کند.
ادراک از پیری، از پیش‌بینی‌کننده‌های مستقل ناتوانی عملکردی و مرگ ومیر سالمندان بیان شده است.
سنجش دقیق میزان ادراک پیری می‌تواند شاخص مهمی برای پیش‌بینی وضعیت سلامتی فرد در آینده، رضایتمندی او از پیری خود و تطابق با تغییرات زندگی در این مرحله باشد. پیری در سطوح مختلف اعضای بدن، بافت و اندام، سلول و مولکول‌های بدن نمود پیدا می‌کند.  
عوامل متعددی در بروز پیری نقش دارند که شامل زمینه ژنتیکی، میزان تولید رادیکال‌های آزاد، میزان فعالیت آنزیم تلومراز، محدودیت غذایی، تولید محصولات زائد، متیلاسیون دی ان ای، استرس، جهش‌های میتوکندریایی و بسیاری از عوامل دیگر است.
بیماری‌های مرتبط با سن مانند آرتریت روماتوئید، سرطان‌ها، ناهنجاری‌های عصبی و افتادگی پوست، هزینه‌ای است که ما برای زندگی طولانی‌مدت باید بپردازیم.  
انتظارات در مورد پیری بر ادراک شناختی از خود تاثیر می‌گذارد و بهبود این انتظارات می‌تواند به حمایت از پیری شناختیِ بهتر از طریق افزایش آگاهی و دیدگاه‌های واقع‌بینانه کمک کند.
با افزایش سن، انتظارات رایج از پیری شامل سفیدی مو، چین و چروک و افزایش فراموشی است.  
مثبت یا منفی نگاه کردن به این تغییرات می‌تواند بر نحوه درک افراد از توانایی‌های شناختی خود تاثیر بگذارد.  
افرادی که دیدگاه مثبت‌تری نسبت به پیری دارند کمتر احتمال دارد مشکلاتی را در عملکرد‌های شناختی مانند مشکل در تمرکز یا پیگیری وظایف گزارش کنند.
انتظارات سالمندی انعطاف‌پذیر هستند و بر ادراک فرد از عملکرد شناختی خود تاثیر می‌گذارند.
 ترویج انتظارات واقعی‌تر و مثبت‌تر از سالمندی می‌تواند با تقویت آگاهی بهتر و فرضیات دقیق در مورد روند پیری، پیری شناختی سالم‌تر را به دنبال داشته باشد.
باور‌های مربوط به پیری می‌تواند نتایج سلامتی را شکل دهد.  
افرادی که انتظارات منفی دارند، اغلب زوال جسمی و شناختی سریع‌تری را تجربه می‌کنند، در حالی که باور‌های مثبت با رفتار‌هایی مانند ورزش منظم مرتبط هستند که از بهزیستی حمایت می‌کنند.
نگرانی در مورد کاهش ادراک شناختی می‌تواند خطر ابتلا به اختلال در آینده را افزایش دهد، حتی اگر سلامت شناختی فرد در حال حاضر طبیعی باشد.
 این امر به ویژه در زمینه شرایطی مانند بیماری آلزایمر که به تدریج طی دهه‌ها پیشرفت می‌کند و اغلب شامل علائم اولیه و ظریفی است و تا زمانی که کاهش قابل‌توجهی رخ نمی‌دهد، مورد توجه قرار نمی‌گیرد، مرتبط است.
افرادی که انتظارات مثبت پیری را حفظ می‌کنند، احتمالا عملکرد شناختی خود را بهتر ارزیابی می‌کنند و کاهش درک کمتری را در کوتاه‌مدت و بلندمدت گزارش خواهند کرد.  
در مقابل، کسانی که انتظارات منفی دارند بیشتر مستعد گزارش مشکلات شناختی و احساس زوال بیشتر هستند.
انتظارات در مورد سلامت جسمی، ذهنی و شناختی همگی تاثیر مشابهی بر نحوه ارزیابی عملکرد شناختی افراد دارند که نشان می‌دهد نگرش‌های کلی نسبت به سالمندی نقش مهمی در شکل‌گیری ادراک خود از سلامت شناختی ایفا می‌کند.
ادراک از پیری، از پیش‌بینی‌کننده‌های مستقل ناتوانی عملکردی و مرگ ومیر سالمندان بیان شده است.
سنجش دقیق میزان ادراک پیری می‌تواند شاخص مهمی برای پیش‌بینی وضعیت سلامتی فرد در آینده، رضایتمندی او از پیری خود و تطابق با تغییرات زندگی در این مرحله باشد.
منبع: ایسنا