تهیه کننده «خندوانه» علت تعطیلی این برنامه را فاش کرد / پای جلیلی در میان است؟
به گزارش سرویس پلاس نبض بازار، علی احمدی، تهیه‌کننده «خندوانه» در گفت‌وگو با «فرهیختگان» در این خصوص اظهارنظر کرده که مهمترین بخش های اظهارات او به شرح زیر است:
اگر مفاهیم ارزشمند را به صورت گل‌درشت مطرح کنیم این مفاهیم ارزش و کارکردشان را از دست می‌دهند و نفوذ خود را در میان نوجوانان و جوانان از دست می‌دهند. ما در فصل هشتم «خندوانه» روی آنتن بودیم. با ما صحبت‌هایی شد و ما هم با مشقت به کار ادامه دادیم! اذیت می‌شدیم چون زبان مشترکی نداشتیم و تصمیم گرفتیم که یک‌سال نباشیم. از قبل هم صحبتش را کرده بودیم و تصمیم گرفتیم یک‌سال برنامه نسازیم. در آن یک‌سال هم فکر کنیم و با ایده‌های جدید بازگردیم.
از قبل تصمیم گرفته بودیم یک‌سال استراحت کنیم؛ چون دیگر ساخت پشت‌سرهم باعث تکرار شده بود. با تغییر مدیران و عوض شدن معاون سیما، اعمال سلیقه‌های فرهنگی آقای جلیلی افزایش یافت. ایشان مدیران خودشان را منصوب کردند و ما احساس کردیم که دیگر فضا مناسب نیست.
بعد از دو ماه و نیم جلسه‌ای با آقای دکتر جبلی داشتم. وی به من گفت: «یک سال شوخی است؛ بیایید زودتر شروع کنید» اما فضای مناسبی نبود. حتی اگر بازمی‌گشتیم احتمالاً با تغییراتی که ایجاد شده بود ما را نمی‌خواستند. بعد هم ماجرای ناآرامی‌های سال ۱۴۰۱ پیش آمد. البته همان‌طور که رامبد هم قبلا گفته است، جلسه‌ای بین آقای خوشرو، رامبد و آقای کرمی برگزار شد. آقای کرمی مانند همیشه اصرار کرد؛ اما این‌بار نتوانست رامبد را متقاعد به بازگشت کند.
آقای خوشرو بلافاصله بعد از خندوانه تصمیم به تجزیه این برنامه گرفتند. هرکدام از ما (من، رامبد و جناب خان) را برای ساخت برنامه‌ی دیگری دعوت کرد. من اولین حرفی که به آقای جبلی زدم، گفتم‌‌آقای جبلی! تو یک تیم موفق که با خونِ دل کنار هم جمع شده‌اند، این‌ها را کنار هم نگه می‌داری و از آن‌ها خروجی می‌گیری. ولو اصلاً تو بیا به ما بگو آقا! شما یک سالی که خندوانه نیست... باشد، خندوانه نباشد. شما بیایید ببینید چه می‌توانید برای ما تولید کنید با یک طعم و رنگ دیگر. رامبد! شما خسته‌ای، نمی‌خواهی بروی جلوی تصویر و جلوی دوربین؟ تو برنامه‌سازی! تو بچه تلویزیونی! بیا ببینیم چه می‌توانی بسازی. نه اینکه این تیم را شما تجزیه‌شان کنید! تیم را تجزیه کردند و هیچ‌کدام از آن‌ها اتفاقی که می‌خواستند، رخ نداد.
