با یک گل بهار نمی شود
به گزارش نبض بازار ، در چند ماه گذشته افزایش قیمت پراید خیلی ها را به سمت درست کردن سوژه های طنز در فضای مجازی کشانده تا با شوخی کردن در اینباره برخی ها را به قضاوت وادار کنند. واقعیت این است که ماجرای این افزایش قیمتها شوخی بردار نیست و می شد با کمی تأمل مطالبه گر بود نه نظاره گر. 60 صنعت وابسته به خودرو در مجموع حدود 300 قطعه ی مورد استفاده در خودرویی مانند پراید را تشکیل می دهند و اگر قرار باشد سیاستگذاریهای هرکدام را به درستی رصد کنیم خواهیم دید برای پیگیری گرانی خودرویی مانند پراید باید با مسائلی بیرون از خودروسازی گفتگوی بیشتری داشته باشیم. طبیعتاً هر شرکتی دوست دارد با حضور مؤثر در بازار موفق به فروش و کسب رضایت مردم شود وگرنه تولید کردن در شرایطی که خبری از دوفاکتور کسب رضایت و فروش نباشد کاری بیهوده و هزینه بر است. صنایعی که امروز خودروسازی به آنها وابسته است در بخش بالادستی فولاد، فلزات، معادن، لاستیک، پلاستیک، شیشه و الکترونیک را در بر می گیرد و در بخش پائین دستی نیز خدمات پس از فروش، بیمه، لیزینگ، حمل‌ونقل، رسانه و تبلیغات، مراکز تعمیرگاهی و... هستند. تنها با رصد فعالیت صنایع بالادستی در چند ماه گذشته به آمار و ارقام عجیبی برخورد می کنیم. از تیرماه 96 آهنگ افزایش قیمت مواد اولیه در صنایع پتروشیمی شروع و علت آن نیز افزایش قیمت ارز اعلام شد. چند برابر شدن مواد اولیه در بخش پتروشیمی به بهانه ی کاهش ارزش پول ملی و افزایش قیمت ارز پای خیلی ها را وسط کشید اما بازهم تنها چیزی که دیده می شود افزایش قیمت پراید است. برخی صنایع فولادی افزایش 88 درصدی را در بازار رقم زدند و در بخشهایی مانند لیزینگ و حمل نقل هم شاهد چند برابر شدن قیمتها از دوسال پیش تاکنون هستیم اما باز هم تنها چیزی که دیده می شود افزایش قیمت پراید است. واقعیت اینجاست که محصولی مانند پراید ویترین نظام جامع تولیدی در بخشهای مختلف است و تصور عمومی این است که با مدیریت درست در این بخش می توان از افزایش قیمتها جلوگیری کرد
یک
سوزن به خودمان بزنیم یک جوالدوز به دیگران
فرض کنیم اینبار جای سایپا خودمان محصولی که از ترکیب چند صنعت مختلف به وجود می آید را تولید می کنیم. برای قیمت گذاری مناسب هزینه های مختلف باید در نظر گرفته شود و بالطبع قیمت فروش اگر از قیمت تولید کمتر باشد ما زیان کرده ایم. در بدترین شکل ممکن تولید باید دخل و خرج مساوی باشند. اگر مدیریت تمام فرآیند تولید در اختبار خودمان باشد می توان انتظار داشت که با اعمال سلیقه ی خودمان هم به توسعه ی بازار برسیم و هم تنوع محصول را داشته باشیم اما وقتی پارامترهای مختلفی برای تعیین قیمت وجود داشته باشد آنوقت است که بخشی از سیاست بازار از دستمان خارج می شود و به عنوان متغیرهای تأثیرگذار روی قیمت نهایی خود را نشان می دهند. چیزی که در اروپا سبب می شود که خودرو ارزان باشد نظاره همه گیر روی پروسه ی تولید است به عبارت دیگر بخش های مختلف تولید به عرضه ی بیشتر با سود کمتر فکر می کنند چیزی که متأسفانه در کشورمان به علت های مختلف روی نمی دهد. به عنوان مثال تغییر قیمت ارز جزو مواردیست که کنترل آن از دست بسیاری از واحدها خارج است. افزایش قیمت مواد اولیه و چند برابر شدن هزینه ی خدمات باعث نوار ثبات قیمت را پاره می کند. بخشی عمده ای از این تغییرات جدای مسائلی که برخی از سودجویان در بازار رقم می زنند به سیاست های کلان برمی گردد. ما هر روز برای تفریح و یا رفتن به محل کار از خودرو استفاده می کنیم و خواه ناخواه محصولی مانند پراید را زیاد می بینیم و همین مسئله باعث می شود که ذهنمان درگیر قیمت پراید باشد اما واقعیت چیز دیگریست. پراید محصول گرانی بخشهای مختلفی است که بدون آنها نمی تواند تولید شود. باید قبول کرد مدیریت اقتصادی برای انسجام تولید و عرضه ی مناسب وجود ندارد و این مسئله به سایر بخشها متاستاز می کند و نتیجه اش می شود اینکه ما پراید 50 میلیونی تومانی را در حاشیه بازار می بینیم اتفاقی که نه خوشایند سایپاست و نه خوشایند مشتریهایش. وقتی درباره ی چرخه ی تولید صحبت می شود به معنی همه ی ارکانیست که در کنار هم محصول واحد را تولید می کنند جلو و یا عقب افتادن هریک از این شاخه ها تأثیرش را روی محصول نهایی می گذارد.
