جمعیت ایران در طول ۶۰ سال، پیرتر شد یا جوان‌تر؟
بر این اساس نسبت جمعیت صفر تا ۱۴ ساله و ۶۵ ساله و بیشتر نسبت به جمعیت ۱۵ تا ۶۵ ساله که نیروی اصلی کار در کشور محسوب می‌شوند، در این بازه زمانی مشخص با نوساناتی همراه بود.
با تغییر جمعیت این دو گروه که نیروهای غیرفعال در کشور محسوب می‌شوند، ظرفیت دسته دوم که جمعیت ۱۵ تا ۶۵ سال محسوب می‌شوند، به‌عنوان نیروی فعال کار در کشور بیشتر به چشم می‌خورد.
این نسبت در دهه ۴۰، ۹۹.۸درصد بود که تقریبا با اندکی تفاوت با کاهش نسبی، در دو دهه ۵۰ و ۶۰ نیز تکرار شد. البته این نسبت از دهه ۷۰ به این سو تا دهه ۹۰، کاهش محسوسی را تجربه کرده است، به‌طوری که از دهه ۸۰ تاکنون این نسبت، در قیاس با دهه ۷۰ تقریبا نصف شده است.
به مرور زمان و تا سال ۹۵، بر اساس مرکز آمار ایران جمعیت کشور نیز پیرتر شده و در مقابل سهم جمعیت زیر ۱۴ سال نیز با گذشت زمان در کشور کاهش داشته است و نیروی فعال کشور نیز به این ترتیب کم‌کم پا به سن می‌گذارند.
این تغییر جمعیت ایران تا اندازه‌ای نگران‌کننده است، زیرا به گفته برخی کارشناسان و با در نظر گرفتن آمار افزایشی کهولت سن در کشور و کاهش زاد و ولد، هشدار داده می‌شود که تنها چندسالی فرصت داریم که برای نیروی آماده به کار در کشور که هم از لحاظ سنی و هم از لحاظ دانش در وضعیت مطلوبی به سر می‌برند، ایجاد اشتغال کنیم و در غیراین‌صورت، این فرصت استثنایی از دست خواهد رفت و ممکن است شرایط ایجاد شده، بازگشت‌پذیر نباشد.
گزارش مرکز آمار ایران
آخرین اخبار اقتصادی را از کانال تلگرام نبض بازار دنبال کنید.
